نامه ای کوتاه برای شهید آنیلی...
و اکنون من، از پشت پرده زمان و مکان به تو می نگرم...از پشت سالها و مرزها...
و هر چه به تو فکر میکنم، بیشتر مشتاق می شوم که حالت را بدانم...در آن لحظه هایی که دنیا به پایت افتاده بود و خود را چون طاووسی زیبا و دلفریب به تو عرضه می کرد، اما... اما تو به لطف خداوند پشت پای محکمی زدی به دنیا...که تا دنیا دنیاست و دنیاپرستان مشغولند آوازه ی نام و عمل تو، تلنگری باشد برای انسان!
چقدر داستان زندگی تو به من عشق می دهد!...عشقی لایزال برای سخت کوشیدن و بی تردید ادامه دادن "راه" به سوی خدا...
از تو ممنونم که تا این حـــد "مـرد" بودی...
ممنونم که به غایـت "انـسان" بودی...
از تو ممنونم که یادم دادی چگونه در آتش باشم و نسوزم...
چرا که اکنون بهتر می فهمم که "خــدا هـست" یعنی چه!